Ang tagal ko nang walang regularly nilalarong sport. Tapos since 5th year di na ko nagchcheering. Kaya naman ako nananaba, wala na kong macoconsider na workout, to think since high school e active-active akong bata. Haaaay... Wierd nga, nagsimula akong manaba talaga nung plant design days -- na supposedly ay sobrang stressful time of my life. Dahil ba puro utak ang gumagana that time? E di ang sexy na pala sobra ng utak ko.

Three weeks ago, sinamahan kami ni sir vlad sa recfacil during lunch break to play badminton. Ayun, enjoy naman, palo palo. Well since kabataan naman kasi e naglalaro na ko ng badminton because of my mom, yun nga lang e hindi yung by the rules. Palo palo lang. This time, thanks to our mentors/coaches (sir jojo, sir almer) nattrain kami na maglaro ng totohanan. Tipong pang-competition. Tamang tindig, tamang lugar ng kamay, tamang palo... Parang libreng badminton classes. Enjoy kapag laro na, no mercy. Pinapaluan nila kami, ayos lang training din sa pag-receive ng bola.

Sabi nga namin ni anne kakaririn namin para naman may maituring kaming sport. Tsaka para pag nasa head office na kami makasama kami sa laro nila. Who knows, baka magdoubles pa kami ni anne come competion, nyahaha.

And of course gusto ko ding magkaroon ng pagkaka-activean physically. Para naman di lang stagnant ang mga fats ko dito, ayan tuloy naiipon na. KAILANGAN PUMAYAT. Di naman skinny, kailangan ko lang mabalik yung dati kong built na katanggap-tanggap para sa akin.

Go go, kaya ko yan.