yep. yun na nga.

wala akong masyadong masabi. hindi dahil wala akong gustong sabihin, kundi dahil sobrang dami kong gustong sabihin, at hindi ko alam kung pano lahat ishare. isa lang naman ang isinasaad ng lahat ng gusto kong sabihin na iyon. masaya ako.Ü

kahit gaano ko pa pilit idescribe in words kung ano exactly ang naffeel ko, sa tingin ko hindi pa rin kaya totally na madescribe itong saya na nararamdaman ko. hahayaan ko na lang din siguro na ganon...

gusto ko lang magpasalamat. una kay God. Siya ang dahilan kung bakit ka napadpad all of a sudden sa mundo ko, na dati ay kinuquestion ko pa kung bakit. ngayon, hindi ko man alam pa din kung ano ang plano Niya sa ating dalawa, nagpapasalamat pa din ako. anjan ka na kasi.

at siyempre pa salamat sa iyo. for simply being there. your presence is more than enough to make me happy. pasensya na nga pala kung hindi ko maipapangakong hindi na ko iiyak.. you overwhelm me so much that it makes me cry.. at kung yun din lang naman ang rason, ayos lang kung mamugto ang mata ko.

salamat sa iyo. maraming maraming salamat... nie.